Apollonius Rhodius Epic., Argonautica
Book 4, line 789

οἶσθα μὲν ὅσσον ἐμῇσιν ἐνὶ φρεσὶ τίεται ἥρως
Αἰσονίδης ἠδ' ἄλλοι ἀοσσητῆρες ἀέθλου,  
οἵη τέ σφ' ἐσάωσαδιὰ Πλαγκτὰς περόωντας
πέτρας, ἔνθα πυρὸς δειναὶ βρομέουσι θύελλαι,
κύματά τε σκληρῇσι περιβλύει σπιλάδεσσιν,
νῦν δὲ παρὰ Σκύλλης σκόπελον μέγαν ἠδὲ Χάρυβδιν
δεινὸν ἐρευγομένην δέχεται ὁδός.

Go to Context




Apollonius Rhodius Epic., Argonautica
Book 4, line 825

                    σὺ δ' ἀκηδέα μήδεο νόστον·
δεῖμα δέ τοι πέτραι καὶ ὑπέρβια κύματ' ἔασιν
μοῦνον, κεντρέψαιο κασιγνήτῃσι σὺν ἄλλαις·
μηδὲ σύγ' ἠὲ Χάρυβδιν ἀμηχανέοντας ἐάσῃς
ἐσβαλέειν, μὴ πάντας ἀναβρόξασα φέρῃσιν,
ἠὲ παρὰ Σκύλλης στυγερὸν κευθμῶνα νέεσθαι
(Σκύλλης Αὐσονίης ὀλοόφρονος, ἣν τέκε Φόρκῳ
νυκτιπόλος Ἑκάτη, τήν τε κλείουσι Κράταιιν),
μή πως σμερδαλέῃσιν ἐπαΐξασα γένυσσιν
λεκτοὺς ἡρώων δηλήσεται· ἀλλ' ἔχε νῆα
κεῖσ' ὅθι περ τυτθή γε παραίβασις ἔσσετ' ὀλέθρου.

Go to Context




Apollonius Rhodius Epic., Argonautica
Book 4, line 923

τῇ μὲν γὰρ Σκύλλης λισσὴ προυφαίνετο πέτρη,
τῇ δ' ἄμοτον βοάασκεν ἀναβλύζουσα Χάρυβδις·
ἄλλοθι δὲ Πλαγκταὶ μεγάλῳ ὑπὸ κύματι πέτραι
ῥόχθεον· ᾗχι πάροιθεν ἀπέπτυεν αἰθομένη φλόξ
ἄκρων ἐκ σκοπέλων πυριθαλπέος ὑψόθι πέτρης,
καπνῷ δ' ἀχλυόεις αἰθὴρ πέλεν οὐδέ κεν αὐγάς
ἔδρακες ἠελίοιο· τότ' αὖ, λήξαντος ἀπ' ἔργων
Ἡφαίστου, θερμὴν ἔτι κήκιε πόντος ἀυτμήν.

Go to Context




Homerus Epic., Odyssea
Book 12, line 235

ἡμεῖς μὲν στεινωπὸν ἀνεπλέομεν γοόωντες·
ἔνθεν γὰρ Σκύλλη, ἑτέρωθι δὲ δῖα Χάρυβδις
δεινὸν ἀνερρύβδησε θαλάσσης ἁλμυρὸν ὕδωρ.

Go to Context




Homerus Epic., Odyssea
Book 12, line 260

αὐτὰρ ἐπεὶ πέτρας φύγομεν δεινήν τε Χάρυβδιν
Σκύλλην τ', αὐτίκ' ἔπειτα θεοῦ ἐς ἀμύμονα νῆσον
ἱκόμεθ'· ἔνθα δ' ἔσαν καλαὶ βόες εὐρυμέτωποι,
πολλὰ δὲ ἴφια μῆλ' Ὑπερίονος Ἠελίοιο.

Go to Context




Homerus Epic., Odyssea
Book 12, line 430

παννύχιος φερόμην, ἅμα δ' ἠελίῳ ἀνιόντι
ἦλθον ἐπὶ Σκύλλης σκόπελον δεινήν τε Χάρυβδιν.

Go to Context




Homerus Epic., Odyssea
Book 23, line 327

καὶ Κίρκης κατέλεξε δόλον πολυμηχανίην τε,
ἠδ' ὡς εἰς Ἀΐδεω δόμον ἤλυθεν εὐρώεντα
ψυχῇ χρησόμενος Θηβαίου Τειρεσίαο
νηῒ πολυκλήϊδι, καὶ εἴσιδε πάντας ἑταίρους
μητέρα θ', μιν ἔτικτε καὶ ἔτρεφε τυτθὸν ἐόντα·
ἠδ' ὡς Σειρήνων ἁδινάων φθόγγον ἄκουσεν,
ὥς θ' ἵκετο Πλαγκτὰς πέτρας δεινήν τε Χάρυβδιν
Σκύλλην θ', ἣν οὔ πώ ποτ' ἀκήριοι ἄνδρες ἄλυξαν·
ἠδ' ὡς Ἠελίοιο βόας κατέπεφνον ἑταῖροι·
ἠδ' ὡς νῆα θοὴν ἔβαλε ψολόεντι κεραυνῷ
Ζεὺς ὑψιβρεμέτης, ἀπὸ δ' ἔφθιθεν ἐσθλοὶ ἑταῖροι
πάντες ὁμῶς, αὐτὸς δὲ κακὰς ὑπὸ κῆρας ἄλυξεν·
ὥς θ' ἵκετ' Ὠγυγίην νῆσον νύμφην τε Καλυψώ,
δή μιν κατέρυκε, λιλαιομένη πόσιν εἶναι,
ἐν σπέεσι γλαφυροῖσι καὶ ἔτρεφεν ἠδὲ ἔφασκεν
θήσειν ἀθάνατον καὶ ἀγήραον ἤματα πάντα·

Go to Context




Libanius Rhet., Soph., Epistulae 1-1544
Epistle 746, section 3, line 5

ἀνάγκης δὲ οὔσης ἀνασχέσθαι θάτερα τῇ Σκύλλῃ συμπλέκεται
μᾶλλον τὸ σκάφος ἐπὶ τὴν Χάρυβδιν ἄγει.

Go to Context




Joannes Laurentius Lydus Hist., De magistratibus populi Romani
Page 204, line 25

  γείτονα δὲ Σκύλλης ὀλοὴν ἀνέθεντο Χάρυβδιν,
   ἄγριον ὠμηστὴν τοῦτον Ἀναστάσιον.

Go to Context




Manuel Philes Poeta, Scr. Rerum Nat., Carmina inedita
Poem 44, line 29

οἱ βάρβαροι δὲ καὶ τὸ τῆς Σκύλλης γένος
( γὰρ κακὴ Χάρυβδις αὐτοὺς ὠδίνει),
κατ' ἴχνος αὐτοῖς ἐμπεσόντες αὐτίκα
αἱροῦσιν αἰχμῇ τὴν καλὴν ἀποσπάδα,
καὶ συλλαβόντες τὰς γυναῖκας, τὰ βρέφη
καὶ λείαν ἥνπερ εἶχον ἐξ ἁρπασμάτων,
εὐθὺς <ἐφ' ἡμᾶς συστραφέντες> ἀθρόοι
κυκλοῦσι πυκνὰ καὶ πτοοῦσι τὴν πόλιν,  
καὶ πυργομαχεῖν μηχανῶνται μακρόθεν,
καὶ τοὺς παρ' ἡμῶν ἐκδραμόντας εἰς μάχην
μόνῃ βοῇ κτυποῦσιν ἑσπέρας νότῳ.

Go to Context




Pseudo-Nonnus, Scholia mythologica
Oration 4, historia 53, line 11

                                                            περὶ
τούτων Ὅμηρος·
  Ἔνθεν μὲν Σκύλλη, ἑτέρωθι δὲ δῖα Χάρυβδις.

Go to Context




Eustathius Philol., Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Odysseam
Volume 2, page 2, line 28

                                                                                 ἣν πλάττει προλέγουσαν τῷ Ὀδυς-
σεῖ
ἐν τοῖς ἑξῆς πείσεται ὁπηνίκα εἴς τε τὰς Σειρῆνας ἔλθῃ καὶ τῇ Σκύλλῃ περικίχῃ καὶ εἰς τὴν
Χάρυβδιν ἐμπέσῃ καὶ τὰς Ἡλίου βόας εὑρήσῃ ἐπὶ ἐσχάτῳ κακῷ, καὶ οὕτω πρῶτον ἐκθέμενος διὰ τῆς
Κίρκης τὰ τέσσαρα ταῦτα δεινὰ εἶτα ἐπεξαγάγῃ ἐν τοῖς ἑξῆς τὸν Ὀδυσσέα ἑκάστῳ αὐτῶν.

Go to Context




Eustathius Philol., Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Odysseam
Volume 2, page 8, line 1

                                                                                                Κίρκη δὲ
παραινεῖ τῷ Ὀδυσσεῖ μήτε τῷ προφανεῖ κακῷ ἑαυτὸν ἐπιῤῥίψαι, τῷ περὶ τὰς Πλαγκτὰς, μήτε τῇ  
ἀδήλῳ καὶ ἀμφιῤῥόπῳ σωτηρίᾳ τῇ κατὰ τὴν Χάρυβδιν, ἀλλὰ τῷ προφανεῖ μικροτέρῳ κακῷ πλησιάζειν,
τῷ σκοπέλῳ τῆς Σκύλλης, ὡς τῶν κακῶν τὸ μεῖον καὶ αὐτὸν ἐπιλέξασθαι.

Go to Context




Eustathius Philol., Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Odysseam
Volume 2, page 21, line 4

                     (Vers. 234.) Ὅτι εἰπὼν, ἡμεῖς δὲ στεινωπὸν ἀνεπλέομεν γοόωντες, καὶ θέλων
ἑρμηνεῦσαι τί λέγει στεινωπὸν, ἐπάγει· ἔνθεν μὲν γὰρ Σκύλλα, ἑτέρωθι δὲ δῖα Χάρυβδις, δεινὸν ἀνεῤ-
ῥοίβδησε
θαλάσσης ἁλμυρὸν ὕδωρ, ἵνα εἴη στεινωπὸς στενὸς πορθμὸς μεταξὺ Σκύλλης καὶ Χα-
ρύβδεως
, οὗ τὴν στενότητα καὶ πρὸ ὀλίγων ἐδήλωσεν ποιητὴς ἐν τῷ πλησίον ἀλλήλων τοὺς σκοπέλους
εἰπεῖν.

Go to Context




Eustathius Philol., Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Odysseam
Volume 2, page 21, line 35

                                                           (Vers. 244.) Ὅτι τῶν περὶ Ὀδυσσέα πρὸς τὴν
Χάρυβδιν ἀπιδόντων, ὅτε ἀνεῤῥοίβδησε δηλαδὴ ἐξεμοῦσαν γὰρ, ὕστερον μόνος ἰδὼν Ὀδυσσεὺς πεπείρα-
ται
ὧν ἄρτι ἀφήγηται, (Vers. 245.) τόφρα Σκύλλη κοίλης ἐκ νηὸς ἑτάρους ἓξ ἕλετο, ὥς περ ἐπι-
λέγδην
ἑλοῦσα ἐκείνους, καθὰ δηλοῖ καὶ τὸ ἕλετο τουτέστιν ἐξαιρέτους ἔλαβε.

Go to Context




Eustathius Philol., Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Odysseam
Volume 2, page 23, line 35

                                                                        (Vers. 260.) Ὅτι ἐν τῷ, ἐπεὶ πέτρας
φύγομεν δεινήν τε Χάρυβδιν, Σκύλλην τε, αὐτίκ' ἔπειτα θεοῦ ἐς ἀμύμονα νῆσον ἱκόμεθα, τὴν τοῦ
Ἡλίου δηλαδὴ, συνεχεῖς ἀλλήλοις τόπους ἱστορεῖ, ὡς εἶναι ταῦτα πάντα περὶ τοὺς κατὰ Σικελίαν
τόπους.

Go to Context




Eustathius Philol., Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Odysseam
Volume 2, page 34, line 5

                                                                                   ἅμα δ' Ἠελίῳ ἀνιόντι ἦλθον
ἐπὶ Σκύλλης σκόπελον δεινήν τε Χάρυβδιν.

Go to Context




Eustathius Philol., Scr. Eccl., Commentarii ad Homeri Odysseam
Volume 2, page 309, line 19

                                                                    ἔτι εἶπε καὶ ὡς ἵκετο Πλαγκτὰς πέτρας
δεινήν τε Χάρυβδιν, τὴν καὶ δῖαν ἐν ἄλλοις (Od. μʹ, 104.) ῥηθεῖσαν, Σκύλλην τε, ἣν οὔ πώ ποτε
ἀκήριοι ἄνδρες ἄλυξαν, ὡς καὶ προεῤῥέθη.

Go to Context




Scholia In Homerum, Scholia in Odysseam (scholia vetera)
Book 12, hypothesis-verse 85, line 3

ἔνθεν μὲν Σκύλλη, ἑτέρωθι δὲ Χάρυβδις(235.).

Go to Context




Anthologia Graeca, Anthologia Graeca
Book 11, epigram 271, line 1

Ἐγγύθι τῆς Σκύλλης χαλεπὴν στήσαντο Χάρυβδιν,
 ἄγριον ὠμηστὴν τοῦτον Ἀναστάσιον.

Go to Context




Passages found: 20


All data is © the Thesaurus Linguae Graecae, the Packard Humanities Institute, The Perseus Project and others. The information in these databases is subject to restrictions on access and use; consult your licenses. Diogenes (version 3.1.3) is © 1999-2007 P.J. Heslin.

New Search